Immunoterapia na jad owadów - Strefa Alergii
Strefa Alergii | ABC Alergii

Immunoterapia na jad owadów

/ 5.

Do przeczytania w 4 minuty
Widzisz za oknem kwitnące rośliny i kolorowe kwiat? Wśród nich na pewno znajdziemy również dużo owadów. Dlatego szczególnie czujni powinni być Ci, którzy mają alergię na ich jad. W takiej sytuacji użądlenie może nawet zagrażać życiu. Skutecznym sposobem na ułatwienie funkcjonowania pacjentom jest immunoterapia na jad owadów. Dla kogo jest ona przeznaczona i kto może ją przyjąć?

Jakie owady najczęściej uczulają?

W naszym klimacie najczęściej uczulamy się na jad pszczoły, osy i szerszenia. W ostatnich latach coraz większe znaczenie mają także owady z rodziny mrówkowatych. Rzadko spotyka się natomiast alergię na jad trzmieli, która może dotyczyć głównie osób pracujących w szklani czy leśników [1]. Większość z nas, bo od 56-95% populacji, przynajmniej raz w życiu doświadczyło użądlenia przez owada błonkoskrzydłego. Wśród tych osób, około 0,5% dzieci i 3% dorosłych doznało reakcji anafilaktycznej [2]. Jest to poważna, uogólniona reakcja organizmu, która zagraża życiu.

___________________________
Więcej o reakcjach anafilaktycznych przeczytasz TUTAJ:
___________________________

W konsekwencji, dochodzi do niedostatecznego przepływu krwi przez tkanki, co powoduje ich niedotlenienie. Może wystąpić wtedy m.in. duszność, niedociśnienie, utrata przytomności czy drgawki [7]. W celu uniknięcia ryzyka wystąpienia wstrząsu i utraty życia, zaleca się immunoterapię.

Pszczoła, owad, immunoterapia na jad owadów

Immunoterapia, czyli odczulanie jest jedynym przyczynowym sposobem leczenia alergii. Polega na podawaniu pacjentowi uczulającego go alergenu w określonych dawkach – podskórnie lub podjęzykowo. W przypadku odczulania na jad owadów, skuteczne leczenie możliwe jest tylko przez podanie podskórne, czyli w postaci zastrzyków, które powinny być podawane tylko w placówkach medycznych. Decydując się na odczulanie musimy mieć świadomość, że terapia trwa od 3 do 5 lat. Po zakończeniu leczenia organizm nabywa tolerancji na alergen, która utrzymuje się przez wiele lat. Najlepiej jest wdrożyć ją przed rozpoczęciem sezonu aktywności owadów, szczególnie os i pszczół [3]. Skuteczność odczulania przy alergii na jad osy sięga 91-96%, a przy alergii na jad pszczoły 77-84%. Natomiast jej efektywność można ocenić jedynie w razie przypadkowego użądlenia w trakcie trwania leczenia [2].

Zanim pacjent rozpocznie odczulanie, konieczne jest szczegółowe zbadanie jego stanu zdrowia. Lekarz zleci więc badania laboratoryjne – morfologię i CRP, EKG oraz RTG klatki piersiowej. Dodatkowo może wykonać spirometrię i ocenę funkcji wątroby lub nerek [4].

Dla kogo immunoterapia na jad owadów?

Odczulanie na jad owadów jest zalecane szczególnie osobom, które:

  • Po użądleniu miały objawy ze strony układu sercowo-naczyniowego oraz oddechowego, takie jak np. ucisk w klatce piersiowej, duszność, obrzęk krtani czy skurcz oskrzeli, a także pokrzywkę lub obrzęk naczynioruchowy,
  • Miały potwierdzoną obecność stężenia przeciwciał w krwi przeciw alergenom jadu, jak również uzyskały dodatni wynik w punktowym teście skórnym,
  • Mają choroby współistniejące, które zwiększają ryzyko ciężkiego przebiegu reakcji po użądleniu,
  • Odczuwają w dużym stopniu pogorszenie jakości życia z powodu lęku przed kolejnymi użądleniami [4].

W przypadku występowania miejscowych odczynów alergicznych po użądleniu owada, immunoterapia nie ma uzasadnienia.

Pszczoła, kwiat, owad, immunoterapia na jad owadów

U kogo nie stosować immunoterapii na jad owadów?

Bezwzględnymi przeciwskazaniami do odczulania mogą być:

  • Ciąża, szczególnie w rozpoczęciu immunoterapii,
  • Wiek – poniżej 2 roku życia,
  • Niekontrolowana astma,
  • AIDS,
  • Choroby autoimmunologiczne i nowotworowe będące w fazie aktywnej i niereagujące na leczenie.

Do immunoterapii występują również przeciwwskazania względne. To oznacza, że oprócz poniższych czynników należy brać również pod uwagę cały szereg informacji medycznych o pacjencie. Na tej podstawie lekarz ostatecznie zadecyduje, czy chory może zostać zakwalifikowany.

  • Wiek – poniżej 5 roku życia,
  • Choroby psychiczne,
  • Kontrolowana astma,
  • Niedobory odporności,
  • Choroby autoimmunologiczne w fazie stabilnej,
  • Nowotwory złośliwe,
  • Stosowanie leków na nadciśnienie i niewydolność serca z grupy ACEI oraz leków immunosupresyjnych,
  • Przewlekłe zakażenia oraz HIV (w stadium A i B) [5].

Bezpieczeństwo i korzyści

Należy pamiętać, że tak jak w przypadku każdego rodzaju leczenia, tak i w immunoterapii, mogą się pojawić działania niepożądane. Wśród nich można wymienić: obrzęk, ból lub zaczerwienienie w miejscu wstrzyknięcia, nieżyt nosa i pokrzywka. Mogą też pojawić się takie objawy jak obrzęk krtani lub atak astmy [6].

Korzyści wynikające z odczulania na jad owadów to przede wszystkim ułatwienie funkcjonowania osobom chorym, którzy nie muszą odczuwać lęku przed użądleniem. Immunoterapia pozwala też na złagodzenie lub niemalże całkowitą likwidację groźnych objawów i powikłań w przypadku kontaktu pacjenta z jadem owadów.

Natalia Gajek

[1] Jutel M., Cichocka-Jarosz E., Alergia na jad owadów, Medycyna Praktyczna, 2016, https://www.mp.pl/pacjent/alergie/chorobyalergiczne/choroby/59841,alergia-na-jad-owadow [dostęp: 07.06.23].
[2] Sułkowska W., Czarnobilska E., Immunoterapia na jad owadów błonkoskrzydłych – kiedy i kogo kwalifikować do leczenia, Alergoprofil 2021, 4, 3-11.
[3] Jutel M., Odczulanie – immunoterapia alergenowa w pigułce, Centrum Walki z Alergią, Warszawa 2022.
[4] Nittner-Marszalska M., Immunoterapia w alergii na jad owadów błonkoskrzydłych, Alergologia Polska – Polish Journal of Allergology 2018, 5; 2: 85-93.
[5] Pitsios C, Demoly P, Bilò MB, et al. Clinical contraindications to allergen immunotherapy: an EAACI position paper. Allergy 2015; 70: 897-909.
[6] Rogala B., Skuteczność immunoterapii alergenowej, Medycyna Praktyczna, https://www.mp.pl/pacjent/alergie/chorobyalergiczne/wartowiedziec/57607,skutecznosc-immunoterapii-alergenowej [dostęp: 7.06.23].
[7] K. Jahnz-Różyk, F. Raciborski, A. Kłak, A. Śliwczyński, Anafilaksja. Problem zdrowotny i społeczny, 2016.