Na przewlekłe zapalenie zatok przynosowych z polipami nosa choruje ok. 4 procent populacji[1], a ciężki przebieg choroby stwierdza się u ponad 17 tys. chorych.
Wbrew powszechnej opinii przewlekłe zapalenie zatok przynosowych z polipami nosa (PZZPzPN), to poważna jednostka chorobowa. Może w dużym stopniu upośledzić jakość życia chorujących na nią pacjentów, powodując, m.in. trudności w oddychaniu, bezdech, zaburzenia snu czy utratę węchu.
Sporadycznie w przebiegu PZZP z polipami nosa może dojść do rozwoju poważnych powikłań, takich jak:
- zapalenie tkanek miękkich oczodołu, którego konsekwencją może być utrata wzroku
- zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych i tkanek mózgowia, co może zakończyć się tragicznie.
Ciągły ból głowy i uczucie napięcia oraz stale nawracający charakter choroby prowadzą do wyczerpania emocjonalnego i frustracji. Wielu chorych na zapalenie zatok przynosowych z polipami nosa uważa, że jakość ich życia jest porównywalna lub gorsza niż życie w chorobach, takich jak: choroba Parkinsona czy choroba wieńcowa serca. Tym bardziej że PZZPzPN nie jest jedyną chorobą, której tacy pacjenci doświadczają. Często osoby z przewlekłym obustronnym PZZPzPN o ciężkim przebiegu zmagają się również z:
- przewlekłymi zakażeniami górnych dróg oddechowych
- astmą, na którą choruje ok. 50% pacjentów z PZZPzPN
- atopowym zapaleniem skóry.
Ostatnie odkrycia naukowe wykazały, że zarówno u podstaw PZZPzPN jak i innych chorób atopowych czy alergicznych leży przewlekłe zapalenie typu 2 i nadmiernie aktywna odpowiedź układu odpornościowego.
Jak leczyć PZZPzPN?
Leczenie polipów obejmuje najczęściej terapię glikokortykosteroidami miejscowymi i zabiegi chirurgiczne polegające na usunięciu polipów. Niestety leczenie chirurgiczne, mimo dużej skuteczności, często wiąże się z ryzykiem nawrotu choroby i potrzebą reoperacji.
Jak wskazują przeprowadzone w ramach kampanii “Masz to w nosie?” badania, ponad 88% respondentów, którzy zadeklarowali, że mieli zabieg usuwania polipów uznało, że operacja ta nie przyniosła oczekiwanego i trwałego efektu.
Nawrót choroby wśród wszystkich pacjentów leczonych chirurgicznie występuje średnio już po 22 miesiącach[2]. Powoduje to, że pacjenci wracają pod opiekę lekarza i ponownie walczą
z objawami. W konsekwencji dochodzi do ponownego podejmowania decyzji związanej z koleją operacją chirurgiczną w tej bardzo wrażliwej strefie.
Najważniejsze – edukacja
Sama choroba, hospitalizacje i zwolnienia lekarskie związanych z leczeniem i rekonwalescencją znacząco ograniczają aktywność zawodową i społeczną chorych. Prowadzą stopniowo do depresji i wykluczenia ich z życia społecznego.
Tylko dzięki popularyzacji wiedzy na temat PZZPzPN zarówno wśród społeczeństwa jak
i samych lekarzy możemy temu przeciwdziałać.
Inicjatorami kampanii są: Polskie Towarzystwo Chorób Atopowych i Fundacja Wygrajmy Zdrowie. Wraz z nami patronatu kampanii udzieliło Polskie Towarzystwo Otolaryngologów Chirurgów Głowy i Szyi.
PTA